ἠρεμήρης

ἠρεμ-ήρης, an Adj. termin.,

1 from ἀραρ-εῖν, ἀραρ-ίσκω, as in θυμαρής, φρενήρης, χαλκήρης, εὐήρης.

2 from ἐρε- ([etym.] ἐρέ-της), as in ἀμφήρης, ἁλιήρης, τριήρης, etc.

3 prob. from ([etym.] ϝ) ηρ- (cf. ἦρα B) in pr.n. Περιήρης, Διώρης (fr. Διοήρης).